ZELF WIJNMAKEN ! IN DE PRAKTIJK !

ZELF WIJNMAKEN ! IN DE PRAKTIJK ! CITROENWIJN VERVOLG !

Hier ben ik dan weer met het vervolg van de bespreking van dat heel speciaal vrouwenwijntje. Een dessertwijntje met een heel speciaal aroma !

Na één week pulpgisten en dagelijks roeren werd de hoed iets minder vast, wat wil zeggen dat de gisting begint te vertragen. Met de schuimspaan, die in de emmer is blijven zitten, werd de meeste pulp afgeschept in een neteldoek die in een kom ligt.

Met een tweede neteldoek in de trechter gehangen, wordt de most gezeefd in een ontsmette mandfles van 5 liter. Ik voegde eveneens een 100 g suiker toe om de gisting vlot verder te laten lopen. Aangezien dit een dessertwijn wordt, mag het alcoholgehalte iets hoger. Ik doe dit in stappen, zodat deze dessertwijn niet te veel restsuiker bevat nadat de gisting is gestopt. De gist die ik gebruikte kan namelijk ongeveer tot 14° alcohol zijn werk doen, daarboven zal hij verzwakken en uiteindelijk afsterven.

Nu nog de stop met het waterslot erop en het geblup kan beginnen.

Tot binnen een weekje voor de bespreking van de verder evolutie.

ZELF WIJNMAKEN ! IN DE PRAKTIJK !

ZELF WIJNMAKEN ! IN DE PRAKTIJK !

Voor dit citroenwijntje (het recept vind je in één van mijn vorige stukjes, zoek maar ergens naar beneden toe) worden de basisgrondstoffen om te vergisten, nl. de suiker en rozijnen extra gearomatiseerd met de dunne citroenschillen. Tijdens de eerste overheveling volgende week zal ik nog 250 g suiker extra toevoegen, waardoor dit een lekker dessertwijntje wordt.

Een echte vrouwenwijn, lichtjes gezoet, lichtjes zuur en met een lekker limocello-aroma.

Het voorbije weekend (zaterdag) maakte ik een giststarter aan als volgt. In een lege plastic waterfles deed ik ongeveer een halve liter appelsap uit brik. Hieraan voegde ik twee soeplepels suiker, een kleine halve theelepel gistvoedingszout, een pakje gedroogde wijngist en een scheutje water om de trechter te spoelen. Na het stopsel op de fles gedaan te hebben, goed schudden om alles door elkaar te mengen. Daarna het stopsel terug verwijderen en een prop watte of opgerold keukenpapier op de fles doen, zodat de te ontstane gassen gemakkelijk weg kunnen, maar er toch een afscherming is tegen ongewenste kiemen of stof. Zondagavond begon ik dan met het grote werk, alhoewel je groot hier nu niet zo letterlijk hoeft te nemen. De ongehandelde citroenen werden na 20 minuten spoelen in een lichte sulfiet oplossing (1 mespuntje sulfiet met 1 mespuntje citroenzuur in 2 à 3 liter water) met een dunschiller ontdaan van hun gele schil. Deze werd toegevoegd aan de gistemmer. De rozijnen vermaalde ik in 2 keer in mijn blender, telkens overgoten met gekookt warm water. De suiker werd vooraf in de ontsmette emmer opgelost in 1 tot anderhalve liter kokend water. De emmer netjes afdekken met een propere handdoek.

Na afkoeling (de volgende morgen dus) een theelepel gistvoedingszout, het sap van de geschilde citroenen en de giststarter toevoegen.

Het brouwsel staat nu lekker te broebelen. Het enige wat je niet mag vergeten, is twee tot drie maal per dag alles door elkaar te mengen, om de te vermijden dat de gevormde hoed het brouwsel afsluit en secundaire, ongewilde vergistingen (of zelfs beschimmeling) zou te weeg brengen. Ik doe dit practisch door een inox schuimspaan in het mengsel te laten zitten, waar mee ik dan dagelijks roer. Alles steeds terug goed afdekken met de handdoek. Steeds werken met propere kleren en vers gewassen handen.

Tot over enkele dagen !