ZELF WIJN MAKEN ? Glühwein

Glühwein (letterlijk: gloeiwijn) is een alcoholische drank, die in het midden van Europa vooral in de periode vlak voor de kerstmis wordt gedronken. Om Glühwein te maken, wordt rode of witte wijn verwarmd met kaneel, kruidnagel, steranijs en citrusschillen, en eventueel gezoet met suiker of honing. Daarna wordt de drank warm gedronken. De drank mag bij de bereiding niet koken, omdat dan de alcohol verdampt. In feite mag de wijn zelfs niet tot meer dan ongeveer 70°C worden verhit, omdat het kookpunt van ethanol op 78,37°C ligt. Glühwein heeft een alcoholpercentage van ongeveer 13%, hoewel kant en klare Glühwein ook verkocht wordt met een percentage van 8,5.
Industrieel geproduceerde Glühwein wordt vaak van massawijnen van lage kwaliteit vervaardigd en dan zeer sterk gezoet, om het gebrek aan kwaliteit van de gebruikte wijnen te maskeren. Dit soort Glühwein wordt vaak goedkoop in grote flessen aangeboden. Glühwein die van betere kwaliteit is, wordt van betere wijnsoorten gemaakt, bijvoorbeeld van wijn uit de Rhônevallei en wordt minder sterk gezoet.
Traditioneel wordt Glühwein gedronken op de Duitse Weihnachtsmarkt, meestal uit een (min of meer) kunstvol gedecoreerde mok met vermelding van het jaar en de plaats van de kerstmarkt, waarvoor een statiegeld van rond de 2 a 3 Euro betaald wordt. Het is gebruikelijk (en uitdrukkelijk de bedoeling) als bezoeker van de Weihnachtsmarkt een van deze mokken als souvenir mee naar huis te nemen. Uitzonderingen hierop bieden soms kleine en minder comerciële markten, waar echter ook geen mokken met plaatsnaam en jaargetal grootschalig gefabriceerd en uitgegeven worden.
Glühwein wordt in Nederland ook met Sinterklaas gedronken en heet dan Bisschopswijn. Met dien verstande dat Bisschopswijn wordt gemaakt met sinaasappel en Glühwein met citroen. Overigens komt de benaming Gloeiwijn ook steeds vaker voor. ( Bron : Wikipedia )
Hier volgt een lekker recept, dat je zowel met zelfgemaakte wijn, als met aangekochte wijn kan maken :
Ingredienten
- 1 hele citroen
- 4 kruidnagels
- 1 fles rode wijn
- Een stukje pijpkaneel
- 8 suikerklontjes
Bereidingswijze :
Borstel de citroen (neem hiervoor ongespoten biocitroenen )schoon. Steek er de kruidnagels in. Verwarm ( tot maximum 70 °C ) de rode wijn. Laat de wijn 15 tot 20 minuten op een zacht vuurtje trekken met de kruidnagel-citroen en een stuk pijpkaneel. Verwijder de specerijen en voeg de suiker toe. Serveer de warme wijn heet, in hittebestendige glazen. Smakelijk !!

ZELF WIJN MAKEN - INDELING - KELDERWIJN

Kelderwijn is een bewaarwijn die rustig enkele jaren kan kelderen. Het alcoholgehalte ligt tussen de 11 en 13 vol %. Bijna alle vruchtensoorten komen hiervoor in aanmerking. De gisting, op voorwaarde dat de regels van het zelf wijn maken worden in acht genomen, verloopt vlot en neveninfecties zijn praktisch uitgesloten. Dit is het type wijn waarmee de beginnende amateur-wijnmaker bij het zelf wijn maken het minste risico's loopt.

ZELF WIJN MAKEN - INDELING - LANDWIJN

Indeling van de wijnen voor de amateur-wijnmaker :

Om de gisting te kunnen leiden en het zelf wijn maken te beheersen, is het gemakkelijk om een bepaalde indeling van de vruchtenwijnen voorop te stellen.

Deze indeling is voor de amateur-wijnmaker van belang, zodat hij of zij bij het zelf wijn maken en het in gisting brengen van de most rekening moet houden met verschillende factoren in functie van het soort wijn dat hij of zij wil bekomen.

Landwijn : Een landwijn is een vruchtenwijn met een alcoholgehalte van 7 tot 9 vol %. In theorie is een landwijn een vergiste most zonder toevoeging van water of suiker. Soms kan een weinig suiker toegevoegd worden om het alcoholgehalte lichtjes te verhogen. Landwijn is door zijn samenstelling één van de meest gezonde dranken in een natuurlijke voeding. Als vruchten komen hierbij in aanmerking : appels, een mengeling van appels en peren, rabarber en peren, en kruisbessen. Kruisbessenwijn of kroetsjelewien was in de streek van het Maasland, jaren geleden een gekende landwijn. Het bewaren van landwijn stelt soms problemen door het lage alcoholgehalte. Landwijn die in het najaar werd vergist, wordt best voor de nieuwe oogst verbruikt. Landwijn was vroeger de huisdrank bij uitstek. Men zou bij het zelf wijn maken, het gebruik en bereiden van landwijn terug in ere moeten herstellen.

Een dankbare opdracht, die iedere amateur-wijnmaker met plezier kan uitvoeren.

ZELF WIJN MAKEN - ACCIJNS EN HOBBY

Van een mede wijnbouwer kreeg ik te horen dat hij door de Douane was gebeld met het verzoek 50 Euro accijns te betalen voor de geschatte hoeveelheid van 100 liter wijn. Nog nooit had hij een fles wijn verkocht en was dat tot op heden ook niet van plan geweest. Na veel speurwerk heb ik in diverse richtlijnen het volgende gevonden. Als amateur mag je, zonder dat je accijnsplichtig bent, bier brouwen en (mousserende en gewone) wijn maken van druiven en van andere vruchten, op voorwaarde dat je die wijn of het bier zelf, of met familie en vrienden in de eigen huiselijke kring, drinkt.
In de Richtlijn 92/83/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 betreffende de harmonisatie van de structuur van de accijns op alcohol en alcoholhoudende dranken, leest men:
Artikel 6, 10 en 14
Onverminderd de voorwaarden die zij vaststellen met het oog op de eenvoudige toepassing van de vrijstelling, mogen de Lid-Staten vrijstelling van accijns verlenen voor bier dat door een particulier is geproduceerd en dat door de producent, de leden van zijn gezin of zijn gasten wordt geconsumeerd, mits hier geen verkoop mee gemoeid is.
In de Richtlijn 92/12/EEG betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop, leest men:
2.3.4. Alcoholhoudende dranken
Het merendeel van de transacties, zowel commerciële als particuliere, in het kader van de regeling veraccijnsde producten zijn intracommunautaire bewegingen van reeds tot verbruik uitgeslagen alcoholhoudende dranken. De sector van de alcoholhoudende dranken onderscheidt zich bovendien van de twee andere sectoren door de volgende
kenmerken:
– de productie is gespreid over een groot aantal producenten– het productenassortiment is zeer ruim– de producten hebben een sterk geografisch karakter (typisch regionale producten, gecontroleerde benamingen van oorsprong, enz.).
De bovengenoemde kenmerken verklaren waarom er een grote vraag kan bestaan naar producten met specifieke kenmerken die zich niet in alle gevallen onder de regeling belastingentrepots bevinden. De lage belastingtarieven in bepaalde lidstaten (bijvoorbeeld het nultarief voor wijn), in samenhang met het feit dat deze alcoholhoudende dranken door een groot deel van de bevolking worden geconsumeerd, verklaren de talrijke zowel legale als illegale intracommunautaire bewegingen van deze dranken voor particuliere doeleinden.

ZELF WIJN MAKEN - VRUCHTENWIJN

VRUCHTENWIJN :

Vruchtenwijn is een alcoholische drank die bekomen wordt door het vergisten van het sap van een bepaalde vrucht of van een mengsel van verschillende vruchten of vruchtensappen. Om tot aan aanvaardbaar product te komen, moet bijna altijd de samenstelling van de most gecorrigeerd en verbeterd worden door toevoegingen.
Deze toevoegingen zijn dezelfde als deze gebruikt bij de professionele wijnbereiding en welke zijn toegelaten door de officiele instanties van de wijnproducerende landen.
De vruchten die in aanmerking komen voor het zelf wijn maken zijn zeer divers en uiteenlopend. De vruchten die het meest gebruikt worden zijn druiven, appels, peren, kersen, trosbessen, kruisbessen, pruimen en rabarberstengels. Vruchten die iets minder gebruikt worden, maar daarom niet minder geschikt zijn voor het zelf wijn maken, zijn aardbeien, bosbessen, braambessen, vlierbessen en rozebottels. Heel apart van smaak en meestal gemengd met andere vruchten is de wijn van kweeperen, mispels, lijsterbessen, vogelkers en sleedoornpruimen.
De alcoholische gisting is in alle landen aan strenge reglementeringen onderworpen.
Meer kan je hierover lezen in de blog van morgen.

ZELF WIJN MAKEN - Toevoegingen !

Het toevoegen van suiker aan de most om het alcoholgehalte in de wijn te verhogen is één van de toevoegingen die wettelijk zijn toegelaten. Deze bewerking wordt in jaren van slechte weersomstandigheden in de wijnproducerende landen ook toegelaten en wordt chaptaliseren genoemd.

Andere bewerkingen zijn : het aanzuren van de wijn met citroenzuur en wijnsteenzuur, het ontzuren van de wijn met calciumcarbonaat of het toevoegen van looistoffen.

Als amateur-wijnmaker kan men kleinschalig werken. Dit heeft als voordeel dat men het gebruik van toevoegingen tot een strikt minimum kan beperken of zelfs helemaal weglaten. Hoe dit kan, komt nog later aan bod. Zo kan de amateur-wijnmaker bij het zelf wijn maken op de meest natuurlijke manier zijn wijn laten vergisten.

ZELF WIJN MAKEN - Algemene begrippen !

Hier volgen enkele definities i.v.m. zelf wijn maken :

Oenologie : oenologie is de leer van de wijn en de wijnbouw en alles wat daarmee verband houdt. Men spreekt ook van wijnkunde.

Most : most is niet gegist vruchtensap. In de oenologie worden de termen sap en most willekeurig naast elkaar gebruikt. Voor de amateur-wijnmaker hebben ze een zelfde betekenis. Most is dus het kant en klare basisproduct voor het zelf wijn maken !

Wijn : wijn is het product dat bekomen wordt na de alcoholische gisting van het sap van druiven, zonder toevoeging van water, suiker of enig ander product. Deze strenge definitie opgelegd door de eetwareninspectie van de meeste wijnproducerende landen is vandaag de dag niet langer houdbaar. Bepaalde bewerkingen en toevoegingen zijn niet aleen wettelijk toegelaten ( ook voor biowijn ), maar tevens noodzakelijk om een degelijk kwaliteitsproduct te bekomen.