"Zelf wijn maken" DE GESCHIEDENIS.

Door de eeuwen heen is het "zelf wijn maken" vergroeid tot een huisambacht. Net zoals brood bakken, zuurkool en azijn bereiden, kaas maken en bierbrouwen is "zelf wijn maken" een boeiende hobby.

In het jaar 1554 verscheen het eerste kruidenboek van Rembert Dodoens. In dit boek geeft Dodoens reeds beschrijvingen voor het bekomen van aelbeziënwijn, appelcider en druivenwijn.

In 1597 verscheen er van de hand vanTheodorum Clutium een handboek over bijenteelt.

Ook deze auteur beschrijft uitgebreid over het "zelf wijn maken", met name het maken van mede en honingwijn. Door overlevering en traditie heeft het huisambacht "zelf wijn maken", de eeuwen getrotseerd met nabloei tijdens de oorlogsjaren van 1940-1945.

Tijdens de gouden jaren zestig toen druivenwijn van steeds betere kwaliteit op de markt kwam, was er een verminderde interesse. Toch is een kleine kern, verdoken in de kleinschaligheid van een dorp of de naamloosheid van de grootstad blijven "zelf wijn maken". Men kan gerust stellen dat, wie zelf wijn maakt, niets anders doet wat onze voorouders al eeuwenlang hebben gedaan.

"Zelf wijn maken" van vruchten uit de tuin of boomgaard, of van wilde vruchten uit de natuur is geen moderne hobby. "Zelf wijn maken" is een oud en eerbiedwaardig huisambacht. De beweegredenen van elke nieuwe generatie om het "zelf wijn maken "steeds weer opnieuw aan te leren zijn menigvuldig. Steeds opnieuw wordt het huisambacht "zelf wijn maken" aangeleerd en beoefend. Steeds meer mensen beginnen thuis zelf wijn te maken.